نیوکاسل
پارامیکسو ویروس عامل بیماری نیوکاسل هست.
علائم بالینی: ۱-فلجی ۲-اسهال سبز ۳-پیچ خوردگی گردن به سمت پشت یا در بین پاها 4-کشیدگی گردن به جلو ۵-لاغری ۶-پرهای ژولیده ۷-افسردگی ۸-عطسه ۹-سرفه 10-آبریزش از چشم و بینی و ...
که البته هیچ یک از این علائم اختصاصی نمی باشد.(یعنی ممکن است در بیماریهای دیگر هم دیده شوند.)
ضایعات کالبد گشایی: ۱-پرخونی در نای ۲-تورم کیسه های هوایی ۳-در کبوتران ماده ای که درحال تخمگذاری هستند خونریزی بر روی فولیکولها(زرده ها)
ضایعات فوق هم غیر اختصاصی هستند.برای تشخیص تفریقی باید کشت ویروسی انجام شود که خیلی هزینه بر است و معمولا هم انجام نگرفته و برای تشخیص بیماری به علائم بالینی و ضایعات کالبد گشایی بسنده می شود.
پیشگیری از بیماری :۱- تعویض لباسها و کفشها هنگام ورود به محیط پرورش ۲-شستن دستها 3-جلوگیری از ورود افراد به پشت بام ۴-جلوگیری از ورود پرندگان آزاد پرواز مثل گنجشک به داخل لانه
۵-ویروس نیوکاسل تا مسافت ۱ کیلومتری می تواند توسط باد حمل گردد.
ضدعفونی:بهترین ضد عفونی کننده نور خورشید می باشد.اگر لانه کبوترانتان آفتاب نمی خورد می توانید هر ماهی یکبار توسط ضد عفونی کلینر که بر روی ویروس آنفولانزا و هم علاوه بر ویروس نیوکاسل تاثیر خوبی دارد استفاده نمایید
نکته مهم :ویروس نیوکاسل تحت سویه های متفاوتی دارد که بنا به شرایط محیطی هر منطقه ای با ایجاد جهش ژنتیکی بوجود آمده اند.
لذا ممکن است واکسنی که برای پیشگیری تزریق می نمایم مثمر ثمر واقع نگردد.در حقیقت باید از واکسنهایی استفاده نمود که حاوی ویروس تخفیف حدت یافته یا کشته همان منطقه باشد.
واکسیناسیون: معمولا برای پیشگیری از ایجاد بیماری نیوکاسل از واکسنهای زنده تخفیف حدت یافته و یا کشته استفاده می گردد.
واکسنهای زنده که در بازار معمولا به ب۱ چشمی معروف هستند سریعا تیتر می دهند اما ایمنی آنها کوتاه مدت خواهد بود ولی واکسنهای کشته دیرتر تیتر داده اما ایمنی آن بیشتر می باشد.
بطور کلی واکسنهایی که در ایران تولید می شوند باید هر ۴ ماه یک مرتبه تکرار شوند زیرا ایمنی آنها حداکثر ۴ ماه می باشد.لبزر ر
جوجه ای که از تخم خارج می شود در سرم خونی خود دارای آنتی بادی های مادری بر علیه این بیماری می باشد.
(البته در صورتی که والدین آن قبلا واکسینه شده و یا بطور طبیعی آلوده شده باشند)حتما مد نظر داشته باشید که تا ۵ الی ۶ روز بعد از خروج جوجه ها از تخم تحت هیچ شرایطی والدین گرسنه نباشند
زیرا در این دوره حساس اگر به جوجه ترشحات چینه دان(که تحت تاثیر هورمون پرولاکتین ایجاد می گردد)نرسیده و گرسنه بماند
مولکولهای درشت آنتی بادی مادری شکسته شده و به عنوان منبع انرژی از آنها استفاده می شود و جوجه ها را در همان سنین ابتدایی در معرض ابتلا به بیماری قرار می دهند.
واکسنها را بر اساس دزی که بر روی آنها توسط کارخانه سازنده درج گردیده استفاده نمایید.
اقدام اورژانسی :اگر در گله شما نیوکاسل شایع شده و دامپزشک هم آنرا تایید کرده می توانید واکسن زنده نیوکاسل را با توجه به دز توصیه شده با آب مقطری که از آب شهر تهیه نشده باشد مخلوط کرده و بصورت اسپری بر روی کبوتران انجام دهید.
حتما قبل از انجام این کار مطمئن باشید که کبوترانتان دچار بیماریهای تنفسی ناشی از مایکوپلاسما نباشند.پس از انجام اسپری بدلیل تیتر سریع ایمنی لازم در کبوترانی که هنوز بیمار نشده اند ایجاد می گردد اما کبوتران بیمار حتما خواهند مرد.
پس می توانید کبوتران بیمار را جداکنید(ولی اگر کبوتران بیمار معدوم شوند بهتر است)پس از واکسیناسیون به این روش حتما شیشه محتوی این واکسنها را سوزانده ویا با مواد ضد عفونی ضدعفونی نمایید.
ویا اینکه در آفتاب قرار دهید. پس از گذشت ۶ تا ۷ روز واکسن کشته روغنی را تزریق نمایید.
اقدامات جهت پیشگیری و واکسیناسیون:جوجه ها را در سن ۵ الی ۶ روزگی با واکسن زنده بروش اسپری و یا قطره چشمی واکسینه کنید.
جهت کاهش عوارض ناشی از واکسیناسیون سه روز قبل از واکسیناسیون از محصول آنتی استرس استفاده و تا دوروز بعد از تزریق واکسن آنتی استرس ادامه داده شود و محصول پروبیوتیک و بکمپلکس روهم جهت تقویت پرندگان هفته ای 1 الی 2 بار مصرف کنید.
